పాత జ్నాపకాలు

సుధారస భావాల వెల్లువలో
సదా నీ సరసరాగాల పల్లవిలో
ఏవో సంకెతాల సారధ్యాన
ఏవో సంగీతాల నేపధ్యాన
ఇరు హ్రుదయాలు ఏదురుపడిన
ఒకానొక ప్రభాత వేల
నీ చేరువలో, నీ సాన్నిధ్యంలో నే
ఒదగాలను కొన్న వేల
నీ చుపుడు వేళ్లు చుపుతున్న అనురాగమ తేజస్సు
నీ అక్షువులు కురిపించె కాంతికన్నా తీక్షణం కాదు
నా చెక్కిలిపై లెఖలు లిఖియించిన
నీ చుపుల రేఖలు
మస్తిస్కంలో ముద్రించిన
నీ చిరుదరహసపు జల్లులు
ఈ ఏదలో హత్తుకొన్న
నీ అధరాల చుంబన హరివిల్లులు
పుష్కరిణి రాకతో వెల్లువైన ఈ గోదారి మనసుకి
పున్నమి తోడు చెరగానే వెన్నెలింటి పండుగైంది